Bolimowski Park Krajobrazowy cz. 6.
Przyroda Wysoczyzny Rawskiej
Południowo - wschodnia część Parku obejmuje niewielkie fragmenty moreny
czołowej, o nazwie Wysoczyzna Rawska, osiągając w najwyższym punkcie, ponad
Lisną, kulminację 182 m n.p.m. Jest to rozległe, polodowcowe wzniesienie,
zbudowane z utworów geologicznych, zw. glinami zwałowymi, o powierzchni
pokrytej głęboką warstwą lotnych piasków, z licznymi głazami narzutowymi
sporych wielkości. Dokładniej struktury geologiczne omawianego terenu opisuję
tekstem: "Zachodnie Mazowsze pod lodem". Wierzchołek kulminacji porastają
kserotermiczne murawy napiaskowe, na których latem kwitną dorodne dziewanny
i sucholubne ziołorośla (dziurawiec), pośród samosiejek sosnowych, wyrastają-
cych z szyszek, naniesionych z pobliskiego młodnika. Południowe zbocze pagóra
porośnięte jest lasem, zwanym: Babskim lub Raduckim. Osobliwością lasu są
głębokie parowy, wypłukane w piaszczystej glebie, obsadzone głazami narzuto-
wymi. Do lasu przylega rozległy teren raduckich koszar. Obszar niegdysiejszego
poligonu obecnie częściowo wykorzystywany jest rolniczo. Jednym z "płodów
rolnych" są wszechobecne kamienie, nagromadzone przed stu tysiącami lat, przez
zatrzymany w tym miejscu lodowiec i "wykluwające się" z ziemi, wraz z
uprawianą roślinnością. Nad okolicą górują stalowe, pozamykane wieże
obserwacyjne, nieużytkowane już przez wojsko.
Opracował: Zbigniew M. Kozłowski
