W Dzielnicy Gotyckiej, przy katedrze znajduje się Plaça del Rei, zaś przy Rambla dels
Caputxins - Plaça Reial. Obydwa place oczywiście - królewskie (jakże trudno nam, prostolinijnym
mieszkańcom północy, zrozumieć zawikłane nazewnictwo południowców, w kilku językach w
jednym kraju). Ten drugi plac, z fontanną, wysadzany palmami i latarniami zaprojektowanymi przez
Gaudiego, otoczony jest dziewiętnastowieczną architekturą kolonialną, dziełem Francesca Daniela
Moliny y Casamajó, nawiązującym do Placu Garibaldiego w Mexico City. Mieszczą się tu liczne
hotele, restauracje, puby, kluby, itp. Miejsce równie tłumnie odwiedzane, o tyle spokojniejsze od
ruchliwej Rambli, że pozbawione ruchu spalinowego.
Zagłębiwszy się ledwie kilka kroków w Carrer Nou de la Rambla, zwróci niewątpliwie naszą
uwagę oryginalna fasada kamienicy, z długą zakrytą loggią, kolorowymi sterczynami i dwiema
bliźniaczymi bramami, pięknie wykonanymi z kutego żelaza. Jest to Palau Güell, zaprojektowany
przez Antonio Gaudiego dla swojego najlepszego klienta i mecenasa, katalońskiego potentata prze-
mysłowego, hrabiego Eusebi Güella. Kamienica, pobudowana w 1890, przez wiele lat, do 2011,
przechodziła gruntowną renowację. W latach siedemdziesiątych, Michelangelo Antonioni kręcił w
niej sceny do filmu Pasażer, z Jackiem Nicholsonem i Marią Schneider.
Nazwa Plaça del Teatre pochodzi od Teatro Principal, stojącego po zachodniej stronie Lambry,
tej samej, co opera Liceu. W roku 1568, Filip II zezwolił na urządzenie, przy szpitalu św. Krzyża,
pierwszego teatru miejskiego, za niewykorzystane dotacje szpitalne. Budowę drewnianego budynku
ukończono w 1603, zaś w 1729 wzniesiono teatr murowany, z kamienia. Niszczony kilkukrotnie
pożarami, odbudowywany, od czasu powstania pobliskiego Gran Teatre del Liceu, stopniowo ulegał
jego konkurencji, do momentu połączenia obu teatrów. Od 2006 roku jest małą sceną operową i
koncertową.
Z Placu Teatralnego wybiega ostatni odcinek alei, którego nazwa pochodzi od dawnego klasztoru
augustianek, przekształconego obecnie na muzeum: Centre d'Art Santa Monica. Rambla de Santa
Monica zamyka Plaça del Portal de la Pau [Plac Bramy świata], z sześćdziesięciometrowej
wysokości kolumną Kolumba. Autorstwa katalońskiego architekta Gaieta Buigas y Monrava, posta-
wiona została przed otwarciem powszechnej wystawy, w 1888 r. Windą można wjechać na platfor-
mę widokową. Ponad siedmiometrowej wysokości statua odkrywcy wskazuje ręką kierunek na
Amerykę. U wylotu Alei, po zachodniej stronie Placu stoi gmach Marynarki Wojennej Katalonii. Za
nim znajduje się stocznia królewska [Reials Drassanes], od XIII do XVI wieku budująca statki dla
hiszpańskiej floty wojennej. Urządzone jest w niej obecnie Museu Maritim [Muzeum Morskie], w
którym obejrzeć można min. wierną replikę Galera Real - statku flagowego Świętej Ligi, biorącego
udział w bitwie pod Lepanto w 1571, w której hiszpańska armada, dowodzona przez Juana de
Austrię pokonała flotę turecką. Przy Moll de Drassanes, portowym molo, do którego przybijają
statki obwożące po porcie, wznosi się gmach Aduana de Barcelona - urzędu celnego z roku 1902,
przyozdobiony uskrzydlonymi lwami. Po stronie wschodniej stoi klasycystyczny gmach Marynarki
Wojennej Hiszpanii i modernistyczny budynek portowy, nad jachtowym basenem Starego Portu.
Spacer Ramblą należy do obowiązkowych kanonów zwiedzania Europy, o czym świadczą
codzienne tłumy turystów. Kieszonkowców jest tu podobno więcej, niż na Długim Targu, podczas
Jarmarku Dominikańskiego. Uprzedzam, choć sam nie doświadczyłem ich działalności. Architekto-
nicznie, być może, Piotrkowska jest ciekawsza lecz dojście do "Wrót Świata" daje niezapomniane
wrażenie, o czym zapewnia:
Zbigniew M. Kozłowski.
Przeczytaj:
"Słuchając Goyescas"
Zdjęcia zamieszczone obok
i poniżej pokazują Wzgórze
Montjuic, widziane z Mola
Stoczniowego oraz fragment
terenów olimpijskich, najdu-
jących się na górze.
Wiosenny spacer La Rambla c.d.
