Warszowcy z Zachodniego Mazowsza 2
Polecamy:
Prandota otrzymał ziemię północną i gród w Starej Rawie postawił, u brodu na
drodze do Białej, Radomia, Sandomierza i na Ruś Halicką. Późniejsi Prandotowie
obrali sobie nową siedzibę, nazywając ją "Trzciana". Z rodu Prandoty wywodzą się
Trzcińscy i prawdopodobnie - Suliszewscy z Suliszewa. Dbałość o przekazywanie
rodowego imienia potomnym sugeruje, iż Prandota "Stary" z Końskich, pierwszy
pieczętujący się herbem Odrowąż, może być powiniwatym (możliwe - nieślubnym
synem) Prandoty ze Starej Rawy.
Govorek, któremu przypadły dobra południowe, gród wystawił u brodu przy
trakcie do Inowłodza i Krakowa, od rodowego zawołania "Ravą" mianowany. Istnienie
zaginionego grodu rawskiego wiązane jest z grodziskiem na Anielskiej Górze; bardziej
prawdopodobną wydaje się jednak hipoteza, wywodząca początki miasta od książę-
cego dworu obronnego, przez Govorka pobudowanego. Archeologiczne datowanie na
połowę XII wieku drewnianego dworu w Kurzeszynie, sugeruje, że Goworkowie
krótko w Rawie siedzieli, do Kurzeszyna właśnie przenosząc rodową siedzibę, po
objęciu w 1148 tronu senioralnego przez Bolesława Kędzierzawego. Wygodniej
bowiem księciu, z Płocka do krakowskiej stolicy jeżdżącemu (i odwrotnie), w Rawie
było na spoczynek stanąć, niźli w Białej. Kurzeszyn także nie pozostał ich dozgonną
siedzibą, ponieważ prawdopodobnie już w XVI / XVII stuleciu był własnością
Kurzewskich herbu Topacz i Junosza. Przypuszczalnie, naturalną kontynuację linii
kurzeskiej Rawitów stanowili Boguscy na Boguszycach, do herbu natomiast przyjęci
byli Rosoccy na Rosoczy i Wołuccy na Wołuczy.
