Sewilskie opery cz. 5. CARMEN akt IV
Tłum ludzi zgromadzonych przed areną, oczekuje rozpoczęcia corridy. Tance-
rze dają popis swoich umiejętności, w takt przepięknej seguidilli. Powtarzająca się
od drugiego aktu melodia triumfalnego marsza oznajmia przybycie matadorów,
pośród nich - wspaniałego Escamilla. W lirycznym duecie "Si tu m'aimes", wyz-
nają sobie z Carmen gorącą miłość. Kobiety uprzedzają ją o obecności wzburzo-
nego Don Jose. Wkrótce rozpoczyna się spektakl corridy, wszyscy udają się na
widownię. Na pustoszejącym placu przed areną pojawia się Don Jose, zatrzymując
Carmen. Wielki, dramatyczny finał, z przewijającymi się dźwiękami przebojowej
melodii i marsza toreadora w tle, wieńczy spektakl wyznaniem tragicznej miłości,
odrzuconej przez niewierną i na koniec - zasztyletowaną Cygankę.
Zapewne fan techno lub disco polo, nie pomyśli nawet o tym, by obejrzeć
spektakl tej opery, uznając za przestarzałą ramotę. Poniekąd można by przyjąć ten
argument za słuszny, dopóki nie dokona się porównania ze współczesnymi, tele-
wizyjnymi (szczególnie hiszpańskojęzycznymi) serialami, nazywanymi niegdyś
"operami mydlanymi". Tylko osobnik ze słuchem całkowicie stępionym przez
nazbyt głośne odsłuchiwanie wyłącznie monotonnych dźwięków, "Carmen" Bizeta
uznać może wówczas za kicz.
La Plaza de Toros de la Real Maestranza de Caballeria de Sevilla [Plac
Byków Królewskiej Kawalerii w Sewilli], nazywany też "Katedrą byków", stoi na
nieznacznym wzniesieniu, zw. Góra Baratillo, przy Paseo de Cristóbal Colón.
Budowa tej pierwszej owalnej areny rozpoczęta została w 1733. Do roku 1786, do
wstrzymania walk byków przez Karola III, wykonano zaledwie 1/3 prac. W całoś-
ci drewnianą budowlę zakończono ostatecznie po 34 latach. Pod koniec XIX w.
przeprowadzono przebudowę w proporcji: 2/3 z betonu, 1/3 z drewna, do stanu, w
jakim obiekt ten znajduje się obecnie. Pod trybunami urządzone jest Muzeum
Walki Byków Królewskiej Kawalerii [El Museo Taurino de la Real Maestranza de
Caballeria], w którym znajdują się min. popiersia legendarnych torero: Curro
Cúcharesa, Pepe Hilla, Espartero'a.
Obiekt jest własnością Sewilskiego Związku Szlacheckiego, tradycjami sięga-
jącego roku 1670, wywodzącego się z konfraterii św. Hermenegilda i Rycerskiego
Bractwa Ochrony Matki Bożej Różańcowej. Zadaniem Związku była popularyza-
cja sportów konnych, przygotowanie młodzieży szlacheckiej do służby wojsko-
wej w randze oficerskiej, organizowanie imprez publicznych w mieście, ale także
działalność charytatywna i sponsorowanie wyróżniających się sportowców,
studentów, naukowców i artystów, wspieranie Hiszpańskiego Czerwonego Krzyża
itp. Sąsiadująca z areną, siedziba Związku pochodzi z 1929 r. W przyległej kaplicy
umieszczono ołtarz Pedro Roldána, pochodzący z Capilla de Regina Angelorum.
Przed budynkiem stoi konny pomnik JKW Maríi de las Mercedes de Borbón,
matki króla Juana Carlosa I, zmarłej 2 stycznia 2000, w wieku 89 lat.
Opracował i zdjęciami opatrzył: Zbigniew Maciej Kozłowski
